«Η Ericsson προβλέπει 50 δισ. συσκευές συνδεδεμένες στο διαδίκτυο μέχρι το 2020»
Ο επικεφαλής του τμήματος Engagement Practices της Ericsson στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, Βασίλης Κουλούρης, μίλησε στο techpress.gr για το όραμα των 50 δισ. συνδεδεμένων συσκευών, για την «κοινωνική» δικτύωση των μηχανών και για το πώς θα αλλάξει η καθημερινότητά μας τα επόμενα χρόνια…
• Κύριε Κουλούρη, πώς θα συνοψίζατε το όραμα της Ericsson για 50 δισεκατομμύρια συνδεδεμένες συσκευές και ποια θεωρείτε ως σημαντικότερα βήματα προς την επίτευξη αυτού του στόχου;
Η Ericsson προβλέπει πως 50 δισεκατομμύρια συσκευές θα είναι συνδεδεμένες στο διαδίκτυο μέχρι το 2020. Αυτό σημαίνει πως θα υπάρχουν διασυνδέσεις σε διάφορες μορφές από ό,τι συσκευή μπορεί να φανταστεί κανείς, δημιουργώντας ένα δίκτυο μηχανών με πρωτόγνωρες δυνατότητες και προοπτικές. Ξεκινάμε από το machine to machine (M2M), μια εφαρμογή που έχει ήδη αρχίσει να «απογειώνεται» με τη βοήθεια όλων των μεγάλων εταιρειών, όπου εξετάζουν τη δημιουργία grids συνδεδεμένων συσκευών, όπως μετεωρολογικούς σταθμούς, μονάδες αγροτικής παραγωγής κ.λπ. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε, για παράδειγμα, μια γεωργική μονάδα να ρυθμίζει αυτόματα την άρδευσή της ανάλογα με τα δεδομένα που τις αποστέλλουν οι συνδεδεμένοι αισθητήρες και οι μετεωρολογικοί σταθμοί. Όσον αφορά στα επόμενα βήματα, κυρίαρχο ρόλο θα παίξει η καθιέρωση κοινά αποδεκτών standards διασύνδεσης και επικοινωνίας των συσκευών μεταξύ τους, καθώς και η ετοιμότητα των κοινωνιών να αποδεχτούν την εν λόγω τεχνολογία. Η Ericsson έχει καθιερώσει το Network City Index, ένα δείκτη που εκφράζει το βαθμό εξέλιξης των πόλεων και το κατά πόσο είναι έτοιμες να απορροφήσουν όλη αυτή τη λειτουργικότητα προς όφελος των πολιτών. Σε κάποιες περιοχές του πλανήτη όπως η Σιγκαπούρη και η Σουηδία, για παράδειγμα, όπου το Network City Index κυμαίνεται σε αρκετά υψηλά επίπεδα, ήδη τρέχουν πιλοτικά προγράμματα και τα επόμενα ένα-δύο χρόνια αναμένονται σημαντικές εξελίξεις. Στις πόλεις που το Network City Index είναι χαμηλό ωστόσο, είτε λόγω έλλειψης υποδομών είτε λόγω έλλειψης εξοικείωσης των πολιτών με την τεχνολογία, τα πράγματα είναι σαφώς δυσκολότερα.
• Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε πώς το «Social Web of Things» μπορεί να αλλάξει την καθημερινότητά μας, μέσα από πρακτικά παραδείγματα;
Το «Social Web of Things» είναι ένα όραμα που αποτελεί μέρος του πλαισίου των 50 δισ. συνδεδεμένων συσκευών, χρησιμοποιώντας το ως υπόβαθρο. Εξετάζει ποια επίδραση θα έχει μια τέτοια διασύνδεση στο κοινωνικό σύνολο και στόχος είναι ένα φιλικό περιβάλλον που θα παραπέμπει στη φιλοσοφία σχεδιασμού σύγχρονων δημοφιλών sites κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook.
Ένα απλό παράδειγμα από την προσωπική μου εμπειρία είναι το εξής: Αυτή τη στιγμή στο σπίτι μου έχουμε συνδέσει όλα τα τηλέφωνα με ένα IP τηλεφωνικό κέντρο (PBX), το οποίο μπορεί να αντιδράσει ανάλογα με τις επιθυμίες της οικογένειας. Αν δηλαδή εγώ λείπω στο εξωτερικό και περιμένω ένα δέμα που πρέπει να παραδοθεί εντός του σπιτιού μου, όταν χτυπήσει το κουδούνι ο courier, μπορώ να έχω προγραμματίσει το θυροτηλέφωνο να με πάρει στο κινητό μου στο εξωτερικό, να απαντήσω στον υπάλληλο, να τον δω μέσω της κάμερας του θυροτηλεφώνου, να του ανοίξω την πόρτα και να μπορέσει να αφήσει το πακέτο μέσα στο σπίτι. Πρόκειται για ένα απλό πρακτικό παράδειγμα μικρής κλίμακας βέβαια που μαρτυρά ωστόσο τη δυναμική της διασύνδεσης των συσκευών.
Επίσης, βλέπουμε και άλλες εφαρμογές που ήδη έχουν πάρει το δρόμο τους. Όλοι γνωρίζουμε το cloud. Αρκετοί κατασκευαστές, μάλιστα, όπως οι κατασκευαστές NAS (Network Attached Storage) συστημάτων, φτιάχνουν ένα μικρό ιδιωτικό cloud για κάθε χρήστη, το οποίο προσφέρει πλήθος δυνατοτήτων. Από το να υλοποιήσει ένα απλό PBX τηλεφωνικό κέντρο μέχρι να μοιραστεί τα αρχεία του στο διαδίκτυο και να τα ανεβάσει αυτόματα σε δημοφιλείς cloud υπηρεσίες, όπως το dropbox, το iCloud κ.λπ. Βλέπουμε πως αυτό γίνεται σιγά-σιγά κτήμα όλων των χρηστών, εύκολα και απλά, δίχως να απαιτούνται εξεζητημένες γνώσεις. Αυτό, λοιπόν, μπορεί στο άμεσο μέλλον να επεκταθεί περεταίρω, καθώς ο συγκεκριμένος NAS δίσκος του παραδείγματος θα έχει την ικανότητα να συνδεθεί με ένα ευρύτερο δίκτυο σε ένα portal που θα παρέχει επιπλέον αλληλεπίδραση μεταξύ των ιδιωτικών clouds των χρηστών του. Το Facebook, για παράδειγμα, μπορεί να δώσει τα απαιτούμενα APIs σε οποιονδήποτε κατασκευαστή, προκειμένου να μπορούν να επικοινωνήσουν οι συσκευές που παράγει ο εκάστοτε vendor εντός του Facebook περιβάλλοντος και να φτιάχνουν οι χρήστες τους δικούς τους κοινωνικούς κύκλους δικτύωσης, με σκοπό τον ευκολότερο διαμοιρασμό αρχείων ή την αμεσότερη επικοινωνία των συσκευών τους με αυτές των φίλων ή των συνεργατών τους.
Παράλληλα, φανταστείτε ένα έξυπνο σπίτι που θα γνωρίζει τα ωράριά μας, για να ξέρει πότε να κλείσει τα φώτα, πότε να ανάψει τη θέρμανση, ακόμα και πότε να σκουπίσει, με τη βοήθεια ειδικών συσκευών σκούπας-ρομπότ που θα συνδέονται στο οικιακό δίκτυο!
Βέβαια θα μπορούσαν να υπάρξουν και «αόρατες» για τον χρήστη εφαρμογές, οι οποίες, ωστόσο, αναβαθμίζουν την ποιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών που απολαμβάνει. Για παράδειγμα, η διασύνδεση όλων των ψυγείων που φιλοξενούν τα παγωτά μιας εταιρείας και η τροφοδότηση ενός κεντρικού server με τα δεδομένα θερμοκρασίας κάθε ψυγείου ή την πληρότητά του σε παγωτά, θα μπορούσε να επιτρέψει την κεντρική διαχείριση της θερμοκρασίας τους, για να αποτραπεί κάθε κίνδυνος αλλοίωσης ή την αυτοματοποίηση και βελτιστοποίηση του συστήματος διανομής προϊόντων για να εκλείψουν πιθανά προβλήματα διαθεσιμότητας.
• Ποια η ανταπόκριση των βιομηχανιών στο όραμα των συνδεδεμένων συσκευών; Ήδη από την αυτοκινητοβιομηχανία είδαμε τα πρώτα θετικά δείγματα γραφής, καθώς αρκετές εταιρείες έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους. Ποιοι χώροι πιστεύετε πως θα ακολουθήσουν;
Στον χώρο της αυτοκίνησης, ένα πρώτο δείγμα γραφής είναι το πρόγραμμα eCall της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο επιτρέπει στα οχήματα να καλούν αυτόματα τον αριθμό έκτακτης ανάγκης (112) σε περίπτωση ατυχήματος και να μεταδίδουν ταυτόχρονα δεδομένα, όπως συντεταγμένες GPS, αν λειτούργησαν οι αερόσακοι, σφοδρότητα σύγκρουσης μέσω αισθητήρων κ.λπ. Η Ericsson είναι ενεργά αναμεμειγμένη στο project, τόσο σε επίπεδο υλοποίησης όσο και γενικότερα στην έκδοση της ντιρεκτίβας της Ε.Ε.
Η διασύνδεση όλων των οχημάτων σε ένα κοινό δίκτυο θα επιτρέπει στο μέλλον στους κατασκευαστές να αντλούν στοιχεία για το επίπεδο λειτουργίας και την ασφάλεια κάθε αυτοκινήτου και να ενημερώνουν τον οδηγό εάν το όχημά του χρειάζεται service και πού βρίσκεται το πλησιέστερο συνεργείο.
Όσον αφορά στους υπόλοιπους χώρους που αναμένουμε να ακολουθήσουν (όπως, π.χ. ο οικιακός αυτοματισμός, ο χώρος της ενέργειας, της αγροτικής παραγωγής κ.λπ.), ήδη η Ericsson έχει υλοποιήσει M2M projects με θετικό αντίκτυπο για τους πολίτες, όπως το Ecobus στη Σερβία, με τη βοήθεια του οποίου τα λεωφορεία μέσα από μια δική μας πλατφόρμα μετρούν κλιματικές αλλαγές, ρύπανση και τοποθεσία σε πραγματικό χρόνο. Έτσι ο πολίτης μπορεί να ξέρει επακριβώς πότε θα περάσει το επόμενο λεωφορείο από τη στάση ή ποια είναι τα επίπεδα ρύπανσης στη γειτονιά του. Εξίσου δραστήριοι είμαστε και στον τομέα της υγείας, αν και για την περεταίρω ανάπτυξη σε επιπρόσθετα πεδία σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει η καθιέρωση ενός standardization, δηλαδή κοινών προτύπων, πάνω στα οποία θα μπορεί να χτιστεί μια κατανοητή από όλες της μηχανές γλώσσα επικοινωνίας, ένα standard πάνω στο οποίο όλοι θα μπορούν να δουλέψουν. Αυτό δυστυχώς δεν ισχύει σήμερα, υπάρχουν πάρα πολλές διαφορετικές πρωτοβουλίες από αρκετές εταιρείες, οι οποίες καταθέτουν η κάθε μια τη δική της πρόταση. Ταυτόχρονα, βέβαια, η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει για μια κοινή πλατφόρμα με συγκεκριμένα standards, αλλά οι δυσκολίες για κάτι τέτοιο είναι αρκετές.
• Όλα τα παραπάνω βέβαια πάντα έχουν μια κάρτα SIM από πίσω και το γεγονός αυτό συνεπάγεται κόστος από παρόχους κινητής τηλεφωνίας. Οι αρχικές προθέσεις της αγοράς είναι το κόστος αυτό να το επωμιστεί ο καταναλωτής ή οι κατασκευαστές των συνδεδεμένων μηχανών (π.χ. αυτοκινήτων;).
Υπάρχουν πάρα πολλά μοντέλα αυτή τη στιγμή. Δεν είναι καν απαραίτητο για ένα τέτοιο δίκτυο να υπάρχει πάντα ένας φορέας, ένας provider. Μπορεί κάλλιστα να φτιαχτεί ένα δίκτυο, το οποίο να μεταφέρει αυτήν την πληροφορία και το οποίο θα κάνει μια ένωση μέσω ενός clearinghouse με τους υπόλοιπους παρόχους. Ήδη εμείς έχουμε αναπτύξει ένα τέτοιο μοντέλο, στη λογική του machine to machine, όπου προσφέρουμε την δική μας πλατφόρμα πάνω από δίκτυα, ουσιαστικά ως MVNO (mobile virtual network operator).
Ακόμα και στο ζήτημα της χρέωσης, υπάρχουν, όπως είπα και πριν, αρκετά μοντέλα και μπορεί το κόστος να επωμίζονται είτε οι εταιρείες είτε οι τελικοί καταναλωτές. Ανάλογα με το περιβάλλον και την οικονομική κατάσταση, η αγορά μπορεί να κρίνει τι είναι καλύτερο για κάθε περίσταση. Ενδέχεται μάλιστα να υπάρχουν διαφορετικές τιμολογιακές πολιτικές που θα βασίζονται στη διασφάλιση της ποιότητας και της ταχύτητας μετάδοσης της πληροφορίας (έστω και ελάχιστων bytes), με σκοπό τη λειτουργία νευραλγικών εφαρμογών (π.χ. κλάδος υγείας ή βιομηχανικής παραγωγής) αντί του παραδοσιακού μοντέλου της ογκοχρέωσης data.
• Η λέξη «κοινωνικό δίκτυο» φέρνει στο μυαλό των περισσοτέρων αυτομάτως το Facebook. Ενδέχεται το interface του «Social Web of Things» να υλοποιηθεί όντως σε συνεργασία με το Facebook;
Το πώς θα καταλήξει το «Social Web of Things» και το αν θα υπάρχει μια ενοποιημένη πλατφόρμα ή πολλές παράλληλες, στοχευμένες σε ειδικές ανάγκες, θα το δείξει το μέλλον. Το Facebook, για παράδειγμα, ενδέχεται να αποφασίσει να φτιάξει το δικό του «Social Web of Things» με τις δικές του εφαρμογές , SDKs και οικοσύστημα. Αυτό φυσικά δεν περιορίζει το όραμα του «Social Web of Things» στο Facebook, καθώς και άλλες εταιρείες, όπως π.χ. η Google, μπορεί να δοκιμάσουν διαφορετικές προσεγγίσεις βασισμένες στις δικές τους πλατφόρμες. Μπορεί ακόμα και κάποια νέα ανερχόμενη εταιρεία να αναδειχτεί σε πρωταγωνιστή στο χώρο, εφόσον έχει την ικανότητα να κάνει συμφωνίες με αρκετούς κατασκευαστές, ώστε να μην υπάρχουν θέματα ασυμβατότητας και η εμπειρία χρήσης να είναι απροβλημάτιστη για τον τελικό καταναλωτή…
Η αύξηση της διασύνδεσης ανεξαρτήτως χώρου σε συνδοιασμό με την χρησιμοποίηση των δικτύων απο τις κοινωνίες (έμμεσα ή άμμεσα) καθιστά βέβαιο οτι το 2020 θα έχουμε τουλάχιστον 50 δισ. συνδεδεμένες συσκευές στο διαδίκτυο.
