Το γνωστό τετράστιχο που τραγουδά ολόκληρος ο κόσμος στα πάρτι γενεθλίων, κρύβει πολλή ίντριγκα, μπόλικο παρασκήνιο και ακόμα περισσότερα μηδενικά…

 
Happy birthday to you, happy birthday to you, happy birthday dear

[όνομα], happy birthday to you. Τέσσερις στίχοι, δεκαέξι λέξεις και μια μελωδία γνωστή παγκοσμίως. Το τραγουδάκι που ακούγεται σε κάθε πάρτι/σύναξη γενεθλίων (συνήθως μετά από προτροπές «και στα Αγγλικά, και στα Αγγλικά»), δεν κάνει το ίδιο σε σειρές και ταινίες και ο λόγος που συμβαίνει αυτό, είναι πως έρχεται με… δικαιώματα αναπαραγωγής!

 

Happy_birthday-18

 
Οι αδελφές Πάτι και Μίλντρεντ Χιλ που συνέθεσαν το τραγούδι στις αρχές του 1900, έδωσαν τα πλήρη δικαιώματά του στην εταιρεία Summy Co. η οποία όμως εξαγοράστηκε από τη Warner/Chappell το 1988. Στο μεταξύ είχε προλάβει να κατοχυρώσει κάθε δικαίωμα χρήσης των στίχων αλλά και της μελωδίας (έστω κι αν πάνω σ’ αυτό εκφράζονται από καιρού εις καιρό ενστάσεις) το 1935, κάτι που σημαίνει πως η Warner έχει την πλήρη κυριότητα πάνω τους μέχρι και το 2030 –μιλάμε για περίοδο ισχύος 95 ετών. Βασική επισήμανση: τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του κομματιού στην Ευρώπη λήγουν στις 31 Δεκεμβρίου του 2016.

 
Όσο για το πόσα αποφέρει το Happy birthday to you στη Warner; Οι πιο μετριοπαθείς υπολογισμοί κάνουν λόγο για $2 εκατ. τον χρόνο, με ορισμένες εικασίες να φτάνουν και τα $5 εκατ. σε ετήσια βάση! Μολονότι τα ποσά που αξιώνει η εταιρεία δεν είναι εξωπραγματικά σαν απόλυτες τιμές (έχουν φτάσει και τα $10.000), προκαλούν τρέλα αν αναλογιστεί κανείς ότι έχουν να κάνουν με ένα τραγουδάκι τόσο απλό και καθημερινό! Υπολογίζεται ότι το Happy birthday to you είναι το κομμάτι με τα περισσότερα έσοδα στην ιστορία καθώς αυτά ξεπερνούν τα $50 εκατ. από τη στιγμή που εμφανίστηκε!

 
Έτσι λοιπόν, οι περιπτώσεις που το κλασικό ευχετήριο κομματάκι, ιδιοκτησίας Warner, ακούγεται σε σειρές, ταινίες, μουσικά άλμπουμ, podcasts κλπ είναι πραγματικά ελάχιστες, αφού τις περισσότερες φορές, οι συντελεστές τους προτιμούν άλλους, «ελεύθερους» σκοπούς ή τροποποιημένες εκδόσεις του (συνήθως «κομμένες»). Ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ πάντως, αυτή την εβδομάδα υποστήριξε πως η Warner/Chappell κατέχει τα δικαιώματα για τη μελωδία όπως αυτή αναπαράγεται σε πιάνο και όχι οποιοδήποτε όργανο ή, πολύ περισσότερο, τους στίχους.