Τώρα τελευταία, οι ασύρματοι φορτιστές κινητών και συσκευών γενικότερα κερδίζουν έδαφος. Σαν κόνσεπτ, σαν gimmick, δεν είναι και κάτι λίγο άλλωστε, έτσι; Το ερώτημα είναι κατά πόσο βολεύουν και αν πλεονεκτούν κάπου έναντι των παραδοσιακών φορτιστών, εκείνων με το καλώδιο που στη μια του άκρη έχει την πρίζα και στην άλλη τη συσκευή που ξεμένει από μπαταρία.
Όταν φορτίζουμε μια συσκευή, τι θέλουμε ως προς τη διαδικασία; Να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, ναι; Ε, αυτή τη στιγμή, εν έτει 2015, η μεταφορά ενέργειας μέσω καλωδίου είναι ο αποδοτικότερος τρόπος για να γίνει κάτι τέτοιο, πάει και τελείωσε! Ένας ασύρματος φορτιστής χρειάζεται πολλή περισσότερη ώρα για να φορτίσει μία συσκευή: πειράματα σε ένα Samsung Galaxy S6, έδειξαν πως για μία πλήρη φόρτισή του, ο φορτιστής που ερχόταν μαζί του χρειάστηκε 1,48 ώρες την ώρα που ένας ασύρματος έφτασε τις 3,01 ώρες, ήτοι τον διπλάσιο χρόνο! Ως εκ τούτου καταναλώνει περισσότερο ρεύμα για να κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα, την ώρα που η αυξημένη εκλυόμενη θερμότητα, μακροπρόθεσμα θα έχει αντίκτυπο στη μπαταρία σας –μικρό αλλά υπαρκτό.
Να πει κανείς ότι το καλώδιο είναι τελείως δυσλειτουργικό; Ναι, υπάρχει διάθεση να κάνουμε τη ζωή μας… ασύρματη, ΟΚ, όμως για μια διαδικασία όπως η φόρτιση, το πρόβλημα δεν είναι μεγάλο. Οποιοσδήποτε με έναν υπολογιστή, είναι δεδομένο πως φορτίζει το smartphone του από το laptop/desktop του, απλά με ένα καλώδιο. Πρίζες υπάρχουν, το ίδιο και powerbanks. Ναι, σαφώς και μία επιφάνεια ασύρματης φόρτισης είναι ακόμα πιο άνετη, αφού απλά «παρατάτε» το κινητό πάνω της κι αυτό φορτίζει, όμως κακά τα ψέματα, δεν έρχεται να δώσει λύση σε κάποιο ουσιώδες πρόβλημα. Αν κάνει ένα καλό με την άνεση που προσφέρει, τότε το παίρνει αυτόματα πίσω με όλη εκείνη τη χαμένη ενέργεια σε κάθε φόρτιση: αναλογιστείτε πόσες φορές φορτίζετε το smartphone σας σε μία εβδομάδα, πολλαπλασιάστε επί 52 και θα εκπλαγείτε…
Οι ασύρματοι φορτιστές θα αρχίσουν να γίνονται πραγματικά ενδιαφέροντες υπό δύο προϋποθέσεις: να αλλάξουν μορφή και να γίνουν αποδοτικότεροι. Το δεύτερο είναι ξεκάθαρο: δεν γίνεται στην εποχή που η λέξη “efficiency” έχει γίνει το ευαγγέλιο του κόσμου της Τεχνολογίας, να πετιέται έτσι άσκοπα ενέργεια. Ως προς το πρώτο, όταν φτάσουν να θεωρούνται “commodity” έπιπλα που προσφέρουν δυνατότητα φόρτισης σε όλη τους την επιφάνεια (π.χ. γραφεία, τραπέζια, κομοδίνα κλπ), τότε θα μπορέσουμε να εξετάσουμε το ζήτημα με άλλη βάση –και υπό τον όρο να έχει βελτιωθεί το ενεργειακό κομμάτι που αναλύσαμε πιο πάνω. Μέχρι τότε… υπομονή κι από μακριά.
