Ενα συναρπαστικό τηλεοπτικό πείραμα ολοκληρώθηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακo στην αμερικανική τηλεόραση. Πρόκειται για μια καινοτομία που ενδεχομένως να μεταβάλει τον τρόπο με τον οποίο αγοράζουμε ηλεκτρονικώς προϊόντα, ουσιαστικά μέσα από την τηλεοπτική οθόνη.

The New York Times


Το δίκτυο HSN έδωσε τη δυνατότητα στους επίδοξους αγοραστές να σκανάρουν την τηλεοπτική οθόνη με το κινητό τους αποκτώντας έτσι πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες για το προϊόν που τους ενδιαφέρει.


Ειδικότερα, το HSN άρχισε να μεταδίδει τους λεγόμενους κώδικες QR, δηλαδή ομάδες δεδομένων παρόμοιες με τα barcodes. Οι κωδικοί, που εμφανίζονται στη γωνία της οθόνης, αντιστοιχούν στα προϊόντα που πωλούνται. Ενα σκανάρισμα του κωδικού οδηγεί τον επίδοξο αγοραστή στην ιστοσελίδα του προϊόντος, στην εφαρμογή του HSN ή την ιστοσελίδα, από όπου με ευκολία είναι δυνατόν να ολοκληρωθεί η αγορά.


Οι καταναλωτές μπορούν να κάνουν την ίδια διαδικασία σε διαφημίσεις σε περιοδικά ή στις προθήκες καταστημάτων, αλλά είναι η πρώτη φορά που το σύστημα δοκιμάζεται στην τηλεόραση. Αν αποδειχθεί ότι αρέσει, το τηλεοπτικό δίκτυο θα βελτιώσει την υπηρεσία έτσι ώστε το προϊόν που ενδιαφέρει να περνά αμέσως στο καλάθι αγορών.


Σύμφωνα με τις έρευνες αγοράς, λίγοι είναι αυτοί που χρησιμοποιούν το σύστημα, αν και οι έμποροι πιστεύουν ότι πρόκειται για μια ελκυστική μέθοδο μάρκετινγκ. Ηδη κάποιες μάρκες όπως η Ralf Lauren, η Rachel Zoe και η Original Penguin έχουν αρχίσει να προσθέτουν χρώματα στους ασπρόμαυρους κωδικούς και σχήματα έτσι ώστε να τους κάνουν πιο ελκυστικούς και ιδιαίτερους. Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο HSN, το πείραμα του Σαββατοκύριακου στόχευε κατά κύριο λόγο να ενημερώσει τους τηλεθεατές για αυτή τη νέα δυνατότητα.


Ορισμένοι ειδικοί σε θέματα μάρκετινγκ δεν έχουν πεισθεί για την επιτυχία του. Ο Αντριου Γκριλ, διευθύνων σύμβουλος της PeopleBrowsr, μιας εταιρείας μάρκετινγκ για τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, λέει ότι υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις για τους κώδικες QR, που απαιτούν πολύ μικρότερη προσπάθεια από τους καταναλωτές.


«Φοβάμαι ότι η μέθοδος είναι υπερβολικά περίπλοκη για να ασχοληθεί κανείς με αυτή. Πρέπει να ακολουθηθούν πολλά βήματα, ανάμεσα στην επιλογή του προϊόντος, το σκανάρισμα του κώδικα, την εύρεση του κατάλληλου αναγνώστη (reader), την τοποθέτησή του και τελικά την ίδια την αγορά», αναφέρει ο Γκριλ.


Βέβαια οι οπαδοί της μεθόδου επισημαίνουν ότι υπάρχουν και πλεονεκτήματα. Εν αντιθέσει με τα barcodes, αυτά τα μικρά τετράγωνα των QR codes μπορούν να «αναγνωσθούν» οριζόντια και κάθετα, κι έτσι να περιέχουν πολύ περισσότερες πληροφορίες. Με την αύξηση της χρήσης των έξυπνων τηλεφώνων, προσφέρθηκαν δωρεάν οι εφαρμογές που επέτρεπαν την ανάγνωσή τους. Οι ειδικοί του μάρκετινγκ τοποθετούσαν τέτοιους κωδικούς στις διαφημίσεις και προσέφεραν δώρα και βραβεία σε όσους έμπαιναν στον κόπο να τους σκανάρουν.


Ακόμα και σήμερα, όμως, η αλήθεια είναι ότι μόλις το 6,2% των χρηστών κινητών στις ΗΠΑ έχει εφαρμόσει τη διαδικασία. Στην πλειονότητά τους είναι νεαροί άνδρες. Μπορεί αυτό να είναι θετικό για όποια εταιρεία πωλεί αφρούς ξυρίσματος ή ακουστικά, αλλά δεν είναι διόλου καλό για όποιον εμπορεύεται ακριβά γυναικεία είδη.


Το δίκτυο HSN γνώριζε ότι οι τηλεθεατές χρησιμοποιούσαν για τις αγορές τους τους πλοηγούς από τα κινητά τους τηλέφωνα αντί να τηλεφωνούν στους αριθμούς τηλεφώνου που εμφανίζονταν στην οθόνη. «Παρακολουθούν τηλεόραση, αλλά στα χέρια τους κρατούν το κινητό τηλέφωνο. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, ότι εάν παντρεύαμε και τα δύο και επιτρέπαμε σε κάθε ενδιαφερόμενο να σκανάρει με το κινητό τον κωδικό του προϊόντος για το οποίο ενδιαφέρεται και να μαθαίνει γι’ αυτό περισσότερα, οι πωλήσεις θα βελτιώνονταν. Η Ralph Lauren κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας της Νέας Υόρκης δημιούργησε έναν τέτοιο κωδικό ακριβώς όμοιο με το λογότυπο της εταιρείας, τον οποίο τοποθέτησε σε βιτρίνες καταστημάτων. Το σκανάρισμα οδηγούσε τους ενδιαφερόμενους σε μια ιστοσελίδα όπου μπορούσαν να κερδίσουν διάφορα βραβεία και δώρα, όπως και εισιτήρια για αγώνες.


Κάποιες εταιρείες χρησιμοποιούν τους ίδιους κώδικες ως διαφημίσεις.


Το βασικό πρόβλημα των συγκεκριμένων κωδικών, λέει ο Γκριλ, είναι ότι είναι δύσκολο κανείς να τους καταλάβει και ακόμα πιο δύσκολο να τους χρησιμοποιήσει. Μέχρις ότου οι αναγνώστες γίνουν αναπόσπαστο τμήμα κάθε κινητού τηλεφώνου, αυτοί που θα τους χρησιμοποιήσουν θα παραμείνουν ελάχιστοι.