Ο Μίλτον Φρίντμαν, ένας από τους πιο σημαντικούς οικονομολόγους του 20ού αιώνα, είχε προκαλέσει εντύπωση όταν είχε ζητήσει την κατάργηση της Fed. Ο κ. Φρίντμαν θεωρούσε ότι η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ έπρεπε να αντικατασταθεί από ένα αυτοματοποιημένο σύστημα, που θα ήταν σε θέση να αυξήσει την προσφορά χρήματος σε μια προκαθορισμένη τιμή έτσι ώστε να διατηρήσει υπό έλεγχο τον πληθωρισμό.
Εφημερίδα “Καθημερινή”, 20/06/2011
Το Bitcoin, το «πρώτο αποκεντρωμένο ψηφιακό νόμισμα» στον κόσμο, δημιουργήθηκε το 2009 από έναν προγραμματιστή εν ονόματι Σατόσι Νακομότο.
Σε αντίθεση με τα άλλα εικονικά νομίσματα, όπως τα δολάρια Linden του Second Life, το Bitcoin μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αγορά πραγματικών αγαθών και υπηρεσιών. Και αντί να βασίζεται σε μια κεντρική νομισματική αρχή για την παρακολούθηση των συναλλαγών και τη διαχείριση της προσφοράς χρήματος, το Bitcoin διοικείται από ένα δίκτυο peer-to-peer, δηλαδή ένα δίκτυο που επιτρέπει σε δύο ή περισσότερους υπολογιστές να μοιράζονται τους πόρους τους ισοδύναμα.
Αυτή η απουσία μιας κεντρικής νομισματικής αρχής για τον έλεγχο της προσφοράς χρήματος είναι αυτό που πολλοί βρίσκουν συναρπαστικό για το Bitcoin. Η ποσοτική χαλάρωση δεν είναι δυνατή. Τα κέρματα δημιουργούνται με έναν σταθερό μέσο ρυθμό, για να επιβραβεύσουν τους χρήστες που εγκαταλείπουν μέρος της υπολογιστικής ισχύς τους προκειμένου να ασχοληθούν με την παρακολούθηση και επικύρωση των συναλλαγών που γίνονται με το Bitcoin.
Το ψηφιακό νόμισμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε (σε αντίθεση με τις πιστωτικές κάρτες) και οπουδήποτε. Επιπλέον, το κόστος των συναλλαγών ενδέχεται να είναι χαμηλότερο από εκείνα των παραδοσιακών συστημάτων πληρωμών, αν όχι μηδενικό. Μέχρι στιγμής, κυκλοφορούν 6,5 εκατ. μονάδες Bitcoin ανάμεσα σε περίπου 10.000 χρήστες. Οι επικριτές της ιδέας επισημαίνουν ότι το Bitcoin πάσχει από τις ίδιες αδυναμίες όπως τα άλλα μεταλλικά νομίσματα με πεπερασμένη προσφορά.
Το Bitcoin μπορεί να είναι χρήσιμο για το εμπόριο προϊόντων και υπηρεσιών, αλλά δεν επιτρέπει προς το παρόν κάποιου είδους δανεισμού ή πίστωσης. Στον φυσικό κόσμο, κάτι τέτοιο καθίσταται δυνατό μέσω ενδιάμεσων χρηματοπιστωτικών οργανισμών: καταθέτεις τα χρήματά σου σε μια τράπεζα, και κάποιος άλλος τα δανείζεται. Μια εικονική τράπεζα Bitcoin θα μπορούσε να δημιουργηθεί κάποια στιγμή, αλλά αυτό ενδεχομένως να δημιουργούσε επιπλέον προβλήματα. Πώς θα μπορούσε ένας καταθέτης να είναι βέβαιος ότι θα πάρει τα χρήματά του πίσω όταν αυτός το επιθυμεί; Εάν η τράπεζα αντιμετώπιζε προβλήματα, ποιος θα ήταν ο «δανειστής της ύστατης λύσης»; Η συνήθης απάντηση είναι μια κεντρική τράπεζα, αυτό δηλαδή που το Bitcoin προσπαθεί να αποφύγει. Το Bitcoin είναι τεχνικά εξελιγμένο, αλλά ως νομισματικό σύστημα φαίνεται να είναι πρωτόγονο.
