Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ απέκτησε τον δικό του λογαριασμό στο Twitter, όμως στ’ αλήθεια, υπάρχει όντως λόγος να του κάνετε “follow”;

 
teaser-obama-twitter_0_0«Γεια σου Twitter. Είμαι ο Μπαράκ, αλήθεια! Μετά από έξι χρόνια, μου έδωσαν τον δικό μου λογαριασμό». Με αυτό το μήνυμα, ο 44ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα, έκανε τη δική του είσοδο στο Twitter. Μέχρι πρότινος, καθετί σχετικό με τον «πλανητάρχη» εμφανιζόταν στον λογαριασμό @BarackObama με τα tweets που προέρχονταν από τον ίδιο τον Ομπάμα, να φέρουν το μονόγραμμά του (-bo) στο τέλος. Ωστόσο ο Πρόεδρος θα πρέπει να έχει τον δικό του, επίσημο λογαριασμό, οπότε κάπως έτσι προέκυψε, με χαρακτηριστική καθυστέρηση το @POTUS (τα αρχικά του President of the United States). Την πρώτη του μέρα, ο λογαριασμός του Προέδρου των ΗΠΑ έχει «τιτιβίσει» δύο φορές και έχει συγκεντρώσει σχεδόν 1 εκατ. followers, αριθμός ιδιαίτερα εντυπωσιακός που ωχριά ωστόσο μπροστά στα 59,3 εκατ. του προσωπικού λογαριασμού του Ομπάμα.

 
Έχει όμως λόγο κανείς να τον «ακολουθήσει»; Κατ’ αρχάς αυτό που συνέβη με τον Μπαράκ Ομπάμα, αποτελεί συνηθισμένη πρακτική για πολλές κυβερνήσεις. Η ύπαρξη δηλαδή λογαριασμών που αλλάζουν χέρια ανάλογα τον κάτοχο του εκάστοτε αξιώματος. Στη χώρα μας συνέβη ακριβώς αυτό με τον λογαριασμό του Πρωθυπουργού στο Twitter: ξεκίνησε να λειτουργεί επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου, στη συνέχεια φιλοξένησε τον Αντώνη Σαμαρά και πλέον αποτελεί τη «φωνή» του Αλέξη Τσίπρα. Λέει όμως κάτι το ουσιώδες; Η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη: όχι. Αποτελεί περισσότερο ένα πιο άμεσο γραφείο Τύπου για τον εκάστοτε Πρωθυπουργό, ενημερώνοντας για δηλώσεις, παρεμβάσεις, εμφανίσεις και άρθρα του. Τον διαχειρίζεται μία ομάδα επικοινωνίας και όχι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, με αποτέλεσμα η ουσία να πηγαίνει περίπατο.

 
Επανερχόμενοι στον λογαριασμό του Προέδρου των ΗΠΑ –τη θέση του οποίου τυγχάνει να έχει ο Μπαράκ Ομπάμα- μένει να δούμε κατά πόσο τα tweets του θα είναι αυθεντικά, αυθόρμητα και ουσιώδη, δίχως να αποτελούν υπαγορεύσεις μιας επικοινωνιακής ομάδας, προσεγμένα μέχρι τελευταίου σημείου στίξης σε βαθμό αηδίας. Η λογική λέει πως δύσκολα θα συμβεί κάτι τέτοιο, κυρίως διότι ο λογαριασμός απ’ ό,τι φαίνεται θα περάσει και στον επόμενο Πρόεδρο. Αν αξίζει να τον ακολουθήσει κανείς; Για αρχή, περισσότερο νόημα θα είχε να τον παρακολουθήσει. Δώστε του λίγο χρόνο, δείτε πώς θα κινηθεί και πράξτε αναλόγως.