Από την εφημερίδα: “Ημερησία” – 19/05/2008
Του Δημήτρη Μαλλά
Δεν έχουν περάσει παρά ορισμένα 24ωρα από τη στιγμή που ο αντιπρόεδρος της Deutsche Telekom, Καρλ-Έρχαρντ Αϊκ φθάνει στην Αθήνα για να οριστικοποιηθεί η συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση για την είσοδο του γερμανικού οργανισμού στον ΟΤΕ και το Der Spiegel δημοσιεύει μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είδηση: η DT ενδιαφέρεται για την απόκτηση της Sprint-Nextel, της τρίτης μεγαλύτερης εταιρείας κινητής τηλεφωνίας των ΗΠΑ. Η κίνηση αυτή, αν συνδυαστεί με την εκεί θυγατρική του γερμανικού ομίλου, την T-Mobile, δημιουργεί το μεγαλύτερο σχήμα του κλάδου στην αμερικανική αγορά. Μετά την Ευρώπη, φαίνεται πως ήρθε η σειρά της Αμερικής για να κλείσει ο νέος κύκλος επέκτασης του γερμανικού κολοσσού.
Μία ματιά στον χάρτη με τις χώρες όπου η DT θα είναι παρούσα όταν ολοκληρωθεί η συμφωνία για την είσοδό της στον ΟΤΕ δείχνει το γιατί οι Γερμανοί ήθελαν αυτή την επένδυση. Άλλωστε, το ενδιαφέρον τους δεν είναι όψιμο, αλλά χρονολογείται εδώ και αρκετά χρόνια. Με τις βαλκανικές επενδύσεις του ΟΤΕ, η τηλεπικοινωνιακή «αυτοκρατορία» της Deutsche Telekom εκτείνεται από τον Ατλαντικό μέχρι και τον Εύξεινο Πόντο και τη Μεσόγειο Θάλασσα. Και δεν υπάρχουν και πολλές δυνατότητες για περαιτέρω επέκταση, δεδομένου ότι η σκανδιναβική χερσόνησος έχει ιδιαίτερα ώριμες αγορές, ενώ η Ρωσία και οι γειτονικές σε αυτήν τη χώρα θεωρούνται «απαγορευτικές» για τους μεγάλους τηλεπικοινωνιακούς οργανισμούς της δυτικής Ευρώπης που βλέπουν όσους τόλμησαν να επενδύσουν (π.χ. Telenor) να αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα με τους συνεταίρους τους. Όσον αφορά στις αγορές της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, στην πρώτη η κυριαρχία της France Telecom δεν αμφισβητείται, στη δεύτερη είναι το «βασίλειο» της Telefonica, η οποία επιπλέον έχει λόγο στη διοίκηση της Telecom Italia, όπου ελέγχει το 5%, και είναι και ένας από τους δύο μεγαλύτερους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους της Λατινικής Αμερικής. Μάλιστα, η DT, πριν από μερικούς μήνες, αποχώρησε από την ισπανική αγορά, δείχνοντας ότι θέλει να επικεντρωθεί σε χώρες όπου έχει ισχυρή θέση.
Η Ευρώπη να έχει μοιραστεί ανάμεσα σε τρεις ισχυρούς ομίλους (Deutsche Telecom, France Telecom, Telefonica), εκ των οποίων οι δύο πρώτοι ελέγχονται από τις κυβερνήσεις τους. Αν προσθέσει κανείς και τη Vodafone, τότε έχουμε τους τέσσερις βασικούς τηλεπικοινωνιακούς «παίκτες» της Ευρώπης, οι οποίοι, μάλιστα, τυγχάνουν να είναι πλέον τόσο ισχυροί ώστε να είναι εξαιρετικά δύσκολη η επιθετική εξαγορά τους από επιχειρηματικούς ομίλους εκτός της Γηραιάς Ηπείρου.
Τα κύματα επέκτασης
Οι τάσεις επέκτασης της Deutsche Telekom δεν έκαναν πρόσφατα την εμφάνισή τους. Έχουν ξεκινήσει από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, όταν και έγινε η είσοδος στην ουγγρική Magyar Telekom (σ.σ. τότε ονομαζόταν Matav), η οποία αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος για τη DT όσον αφορά στα Βαλκάνια, τουλάχιστον μέχρι πρότινος.
Την περίοδο του μεγάλου κύματος των τηλεπικοινωνιακών εξαγορών (1998-2000) όταν η Vodafone αγόραζε τα πάντα, οι Γερμανοί ήταν πολύ πιο προσεκτικοί. Όμως, η πίεση από τους αναλυτές και τα μέσα ενημέρωσης που ζητούσαν μία μεγάλη κίνηση φέρεται ότι ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο της DT, Ρον Ζόμερ να δώσει το 2000 περί τα 50 δισ. δολάρια (τότε 53 δισ. ευρώ) για την απόκτηση της αμερικανικής Voicestream, η οποία πλέον ονομάζεται T-Mobile. Η προσφορά έγινε στο ζενίθ της ανόδου των χρηματαγορών και ήταν της τάξεως των 22.000 δολαρίων ανά συνδρομητή! Ως μέτρο σύγκρισης να αναφέρουμε ότι η αξία σήμερα της Sprint-Nextel που εκτιμάται συνολικά σε πάνω από 30 δισ. ευρώ είναι 1.000 δολάρια ανά συνδρομητή. Γι αυτό και οι αναλυτές θεωρούν ότι έχει νόημα μία κίνηση της Deutsche Telekom προς τη Sprint-Νextel.
Η υψηλή προσφορά για τη Voicestream είναι ουσιαστικά ο λόγος που 16.000 μέτοχοι στράφηκαν δικαστικά εναντίον της διοίκησης της DT, η μετοχή της οποίας αμέσως μετά τη δημόσια προσφορά μετοχών που έγινε το 2000 κατέρρευσε από τα 50 ευρώ σε επίπεδα κάτω των 20 ευρώ. Η τότε διοίκηση της εταιρείας υποστηρίζει ότι η πτώση οφείλεται στη γενικότερη κατάρρευση των μετοχών του κλάδου εκείνη την περίοδο, άποψη την οποία το δικαστήριο της Φραγκφούρτης που εκδικάζει την υπόθεση φέρεται καταρχήν να αποδέχεται. Τουλάχιστον, οι τωρινές κινήσεις θεωρούνται περισσότερο λογικές, αν και δεν είναι λίγοι οι μέτοχοι που εκτιμούν ότι η DT αγοράζει ακριβά την είσοδό της στον ΟΤΕ.
Το διεθνές ντόμινο
Οι επεκτατικές κινήσεις του γερμανικού τηλεπικοινωνιακού οργανισμού δεν έχουν περάσει απαρατήρητες από τους ανταγωνιστές της σε ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο.
Η ανακοίνωση της DT για τον ΟΤΕ δημιούργησε ένα ντόμινο εξελίξεων. Αμέσως, η France Telecom εξέφρασε ενδιαφέρον για να συγχωνευτεί με την σουηδο-φινλανδική, αλλά με έντονη παρουσία στις χώρες της Βαλτικής και της Τουρκία, TeliaSonera. Για την τελευταία ενδιαφέρον υπάρχει και από τη νορβηγική Telenor -επίσης με παρουσία σε αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Σερβίας και του Μαυροβουνίου- η οποία βλέπει να μένει εκτός παιχνιδιού. Παράλληλα, άρχισε να διαρρέεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον της Telefonica για την ολλανδική ΚΡΝ, έναν από τους ελάχιστους μεσαίου μεγέθους εναπομείναντες τηλεπικοινωνιακούς ομίλους της Ευρώπης. Και δεν αποκλείεται σύντομα κάτι να ακουστεί και για την -έχουσα ισχυρή παρουσία στη Βαλκανική- Telekom Austria. Σημειωτέον ότι οι αναμενόμενες επιθετικές κινήσεις προς τον αυστριακό τηλεπικοινωνιακό οργανισμό ήταν ο λόγος που η Τ.Α. πίεσε για στενή συνεργασία με τον ΟΤΕ, κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα να είναι πολύ πιο δύσκολη κάποια «εχθρική» εξαγορά.
Το επόμενο πεδίο μάχης των τηλεπικοινωνιακών ομίλων μάλλον θα είναι η Αφρική. Μία πρώτη γεύση έδωσε η φιλόδοξη Bhart Airtel, της γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας Μιτάλ, που προσφέρει 24 δισ. ευρώ για τη νοτιοαφρικανική ΜΤΝ, η οποία, σημειωτέον, ελέγχει τη δεύτερη εταιρεία κινητής τηλεφωνίας της Κύπρου με την ίδια ονομασία. Και υπάρχουν ακόμη και οι αραβικοί τηλεπικοινωνιακοί οργανισμοί που έχουν μεγάλη ρευστότητα αλλά και επεκτατικές ορέξεις. Τέτοιοι όμιλοι είναι η Etisalat (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) και η Zain (Κουβέιτ), ενώ υπάρχει και η Weather Investments του Ναγκίμπ Σαουίρις.
